Bye bye Nepal, hellooo Indonesia (ooh ja en Kuala Lumpur:-))!

Namastē!

Inmiddels al weer aangekomen op onze vakantiebestemming tijdens onze reis, Indonesië, waar we eindelijk tijd hebben om te chillen:-) is het inmiddels ook de hoogste tijd voor een update van onze belevenissen in Nepal en Kuala Lumpur! 

Na onze reisupdate aan jullie op 10 oktober zijn we direct aan de slag gegaan met de voorbereidingen en planning van onze trekkingtocht in Nepal. Voor het gemak hebben we de hoogste berg ter wereld (Mount Everest) maar even links laten liggen en hebben we ons gefocust op het befaamde Annapurna Circuit, een rondje van ongeveer 3 weken wandelen langs een geconcentreerd gedeelte van de 100 hoogste bergpieken ter wereld allen gelegen in het Himalaya gebergte! Na lang wikken en wegen tussen hoeveel dagen we hieraan wilden besteden en hoe uitdagend het moest zijn (de hoogste pas van het rondje, Thorung La, ligt namelijk op 5400m), hebben we gekozen voor een tocht naar Annapurna Basecamp (ABC) op 4130m met het beste uitzicht op de Annapourna I (8091m)! Dit leek ons uiteindelijk wel spannend/uitdagend genoeg voor Jasmijn, euh ons.... Dit zou volgens de locals en uitgestippelde planning met een trekkingbureautje een 8-daagse tocht zijn, waar we uiteindelijk maar 5 dagen voor nodig hadden (was denk ik berekend op dikke Amerikanen of constant fotograferende Chinezen;-)).

We besloten deze tocht ook zelf te willen ondernemen met minimale bepakking en zonder een vaak slecht behandelde/betaalde sherpa (arme Nepalees die op slippers p.p. twee volle backpacks en handbagage met hoofdriem naar boven draagt), aangezien het grootste gedeelte wat je voor een sherpa betaalt gewoon verdwijnt in de zakken van de eigenaar van het zogenaamde reisbureau in plaats van de sherpa. Na ook het toegangsbewijs en taxi te hebben geregeld, zijn we de 11e vroeg in de ochtend vol goede moed begonnen aan de trip. 

We zijn begonnen en geëindigd in Kande op 1770m en hebben de volgende route (overnachtingen) afgelegd Chomrong (2170m)-Deurali (3230m)-ABC (4130m)-Chomrong (2170m). Aangezien de trekking behoorlijk populair is onder bergwandelaars, is het pad behoorlijk goed aangegeven en loop je voor 80% op met rotsen "aangelegde" trappen. Dit was ons niet verteld en vonden we in het begin beetje te toeristisch, maar bleek later toch ook simpelweg noodzakelijk aangezien de vele watervallen en landslides tijdens slecht weer het pad anders wegvagen. Elke maximaal 2 uur kom je een dorpje met lodges tegen waar je eten/drinken kunt krijgen en kunt overnachten. Er hangt een ontzettend relaxe sfeer op de berg en je kletst je onderweg en vooral s'avonds suf (je hebt toch niets anders te doen:-)), dus veel andere Nepalezen en toeristen ontmoet. 

Het was echt een geweldige tocht, waarbij we tot ongeveer 2800m met 30grd+ door de jungle valleien, dorpjes en rijstvelden liepen met ontzettend veel watervallen. Hierna werd het rotsachtig met indrukwekkende uitzichten over de valleien en op de enorme bergpieken. Toen we op dag 3 rond half 11 de top hadden bereikt, waren we nog op tijd om te genieten van het uitzicht totdat de wolken kwamen en het begon te sneeuwen tijdens het avondeten! Na heel de nacht te hebben gesneeuwd, stonden we nog voor zonsopgang voor noppes naast ons bed... Het bleef maar sneeuwen, waardoor het zicht slecht was en we besloten snel naar beneden te gaan, wat terugkijkend toch wel een "spannend" dagje werd. Met name de lawines die we hoger in de bergen zagen en hoorden, watervallen die steeds ruiger werden en regelmatig moesten oversteken/doorkruisen en landslides die delen van het pad hadden weggevaagd, maakten ons duidelijk dat we in de Himalaya waren. Maar gelukkig waren we niet de enigen die doorweekt en koud waren en zijn we uiteindelijk afgedaald met een Engels stelletje (Greg en Laura), die we eerder op de weg omhoog hadden ontmoet. 

Uiteindelijk, na twee lange dagen afdalen en de lokale bus (belevenis op zich in Nepal;-)) overleefd te hebben, zijn we met zijn vieren heerlijk een hapje gaan eten en biertje gedaan in het stadje Phokara. De volgende ochtend, of was het middag?, lazen we tijdens het kopje koffie in de krant (net als jullie waarschijnlijk) pas dat de sneeuwstorm echt serieus was en verschrikkelijke gevolgen heeft gehad aan de andere kant van de Annapurna en wij gelukkig de juiste trip hadden gekozen... Wat ons het meeste opviel is dat we op de berg helemaal geen weersvoorspellingen/-waarschuwingen en adviezen konden krijgen, dat waarschijnlijk ook een belangrijke oorzaak is geweest van de tragische afloop van de sneeuwstorm. Ondanks deze ramp hebben we enorm genoten van de geweldige trip door de Himalaya, het is echt overweldigend mooi! 

Na dit avontuur was er weer volop tijd om te relaxen en de trip weer verder uit te stippelen. Zo hebben we bij Pokhara nog 2 dagen doorgebracht samen met Greg en Laura met vreselijke activiteiten als: bootje varen op het meer, beklimmen van waterval, chillen aan zwembad met uitzicht op paraglide landingsbaan, met brommertje naar een uitzichtpunt en vertrekppunt paragliden.

Na de avonturen in Pokhara hadden we nog een paar dagen in kathmandu waar we het "zootje vulles" (Mike en Ilse, onmoet op de Chinese muur) weer zouden meeten. Met hen wat dingen ondernomen als bezoeken van de monkey tempen en een wandeltrip van Baktapur naar Nagarkot en terug met overnachting en prachtige zonsopgang in Nagarkot (zie foto, I rest my case)... Dit wandeltripje eindigde de eerste dag ook weer in een avontuur doordat we in een onweersbui terechtkwamen en het pad een grote rivier werd en de bliksem was ingeslagen op een boom dat het pad blokkeerde. Vervolgens werden we super opgevangen door een vriendelijke familie in hun hutje waar we een "heerlijke" melk met thee kregen en het vuur werd aangestoken zodat we een beetje konden opdrogen en ons mentaal konden voorbereiden om het laatste stuk dan maar weer met een spannend lokale bustripje door de berg naar de plaats van bestemming af te leggen. Uiteraard konden we niet weg voordat een boom van de weg was gehaald, vlakbij het hutje (oeps), die ook was gesneuveld door de bliksem. De volgende dag was het gelukkig weer lekker zonnig en zelfs zo warm dat in Baktapur een rat (neen, het was geen mus...) dood van het dak viel een meter voor Geert... Tja, dat moesten wij ook alle vier even op ons laten inwerken voordat we beseften wat daar gebeurde. Prachtig belevenissen dus met onze Nederlandse lotgenoten.

Voor een goede overgang van alle avonturen in Nepal naar de relax-stand in Indonesië, hebben we nog een twee daagse stop gehad in Kuala Lumpur. Even bijkomen in de stad, die wat ons betreft niet op kan tegen de Chinese steden die we bezocht hebben. Maar waar we wel enorm hebben genoten van de coole tip (thanks Wendy!!) een wijntje te drinken op een helicopterplatform met uitzicht op de stad en met name de Petronas towers (hoogste 2 identieke wolkenkrabbers ter wereld). Wie wil dat nu niet!!

En dan nu is het tijd om heerlijk bij te komen van de reis tot nu toe met een beetje eiland-hoppen in Indonesië, Dadah!

Jasmijn en Geert