Back to basic... - Patagonië en San Pedro (Argentinië & Chili)

Aangekomen bij de stranden in Colombia met teveel relaxtijd, willen we jullie nog ff te trakteren op wat mooie reisverhalen en foto's... Kunnen jullie alvast in de vakantievibe komen en kunnen wij nog even verdringen dat we aan de bak mogen als jullie met de rest van Nederland op vakantie gaan;-p

Back to basic...

Na alle luxe met pa en ma Melchels was het weer de hoogste tijd voor back to basic en avontuur! Hiervoor vlogen we naar het zuidelijkste stadje van Zuid Amerika, Ushuaia. Na 7 maanden met de zomer meereizen begon het avontuur met de kou te trotseren (wij snappen nu waarom zij het altijd zo koud hebben in ons kikkerlandje). Daarvoor hadden we echt al onze kleren hard nodig, die we gelukkig dus niet voor noppes 7 maanden hadden meegesjouwd. Vanuit dit plaatsje vertrekken veel expeditie naar Antarctica, dus dat leek ons een perfecte start. Helaas na veel zoekwerk op internet en bureautjes afgaan werd duidelijk dat we geen geluk hadden om een last minute te scoren (die kan dus terug op het lijstje:-)). Maaaar het alternatief was  snel gevonden. Een maand lang onafhankelijk met een jeep met tent op het dak door het ongerepte natuurschoon van Patagonië crossen (het zuidelijke stuk van Argentinië en Chili). Avontuur check, vamos!

Om Ushuaia goed af te sluiten zijn we een dagtocht gaan maken door het National Park Tierra del Fuego met beverdammen en de eerste witte bergtoppen. Jasmijn waande zich even een Hobbit;-), zo zag het landschap eruit dat ook wel bekend staat als het einde van de wereld.

De volgende dag gaan we met een mooie busrit door niemandsland (grensgebied tussen Argentinië en Chili) en veerboot overtocht vergezeld door dolfijnen naar Punta Arenas om onze jeep op te pikken! Na wat extra inkopen tegen de kou en proviand, waren we klaar om op pad te gaan. De eerste dag komen we niet heel ver meer, dus besluiten we direct maar te gaan "wild":-) kamperen bij een prachtig meer/zee direct aan een afgelegen zandweg. Tijdens het klaarmaken van ons avondmaal komt er even een zeehond goeie dag zeggen. De eerste nacht in onze tent hebben we zonder al teveel kou doorstaan, dus onze nieuwe slaapzakken doen gelukkig goed hun werk! 

Dan op naar National Park Torres del Paine, één van de hoogtepunten waar we naar uitkeken. De route ernaartoe is al een beleving op zich met allerlei roofvogels, guanaco's (soort lama's alleen dan anders;-)) en uitgestrekte views. In de supermarkt in het plaatsje voor het park, Puerto Natalis, lopen we tegen een goedkoop tentje aan. We besluiten voor het echte werk te gaan: de beroemde tocht in de vorm van een W dwars door het park met bepakking voor 4 dagen en een supermarkt tentje!

Eind van de dag komen we aan in het park en worden we al beloond met het uitzicht op de bekende Torres (pilaar achtige bergen van 3000m hoog) en een cool meer met flamingo's. Flamingo's?! Jazeker!! Wij moesten ook even goed kijken, maar blijkbaar leven ze ook in Patagonië. Tijdens de eerste dag hiken gaan we direct voor de Torres. Na 4 uur bergop wandelen komen we aan. In 1 woord, GEWELDIG, de drie enorme bergpilaren weerspiegelen in het meer en aan de voet van de pilaren ligt een gletsjer, super plaatje! Na voldoende tijd genieten, gaan we terug naar het dal voor onze voorlopig laatste nacht op de jeep. Het overige deel waar je 3 dagen voor nodig hebt is alleen via een wandelpad te bereiken. De volgende dag pakken we onze spullen en gaan we vol bepakt en gezakt op pad naar het middelste deel van de W-trek. We dachten het mooiste stuk gezien de 1e dag gezien te hebben, maar vandaag is het warm en zonnig en zijn de uitzichten op de superblauwe meren net zo gaaf! We overnachten in een kloof in onze supermarkttent en vlakbij hoor je gletsjers afbreken en stroomt er een rivier waar je direct uit kan drinken (hoezo puur natuur:-)). De dag erop is Jasmijn jarig, jaja 30 jaar zelfs. Helaas moet ze het doen met een lang zal ze leven en de overweldigende natuur uiteraard, maar geen ruimte voor taart en slingers in de backpack (het feestje volgt nog)! Omdat het herfst is hebben de bladeren allerlei kleuren wat het extra mooi maakt. Het verjaardagsweer laat aan het eind van de dag afweten, dus eten we in een refugio na een Corona'tje  
in de bar met uitzicht op het meer (hoezo meest relaxe toko na zo'n lange wandeldag midden in een natuurpark?!?!). Het is zelfs een goede 3-gangen maaltijd en we weten nog een flesje wijn te scoren om de verjaardag toch een beetje te vieren. Na eten is het gelukkig droog en kunnen we de tent opzetten. Dan wordt het toch bedtijd en hopen we maar dat onze tent de befaamde Patagonische wind overleeft. En dat doet hij (in ieder geval voor de nacht:-))! Dus de laatste dag door harde wind op naar de gletsjer Grey waar de zon doorbreekt als we er zijn. Bij terugkomst snel onze tent inpakken om de veerboot terug naar onze jeep te halen. Nou ja... tent? Net op het moment dat we dachten dat we hem onderschatten heeft hij het begeven en geven we hem een nieuw thuis in de prullenbak van de refugio (dus dat is de reden dat iedereen zo'n dure tenten bij hadden, hahaha). Tijdens de veerboot en busrit terug worden we met zonsondergang nog even getrakteerd op de meest bijzondere panorama's van het hele stuk dat we hebben gewandeld. Bij terugkomst hebben we buren gekregen in een oud VW busje en genieten we na met hun gitaarspel tijdens het eten.

Dan weer terug naar Argentinië naar El Calafate waar je vele gletsjers kan bezoeken waaronder de kroonjuweel Perito Moreno. Die kunnen we dus niet overslaan. We konden het park weer zelfstandig in met onze jeep en begonnen met een wandeling langs de vele uitzichtpunten waar je enorme ijsschotsen ziet en hoort afbreken van de 60m hoge gletsjer.  Wat een natuurgeweld! In de middag trekken we ijzers aan en gaan we onder begeleiding de gletsjer op om de prachtige blauwe gletsjer met alle gekke vormen, spleten en grotten van dichtbij te bewonderen. Als afsluiter drinken we whisky met gletsjerijs en ontmoeten we een stel uit Buenos Aires dat een weekend gevlucht is van hun kids (zijn hun woorden). Ze nodigen ons uit om s'avonds een hapje te gaan eten in een leuk restaurantje in het bijna Oostenrijks ski-dorpje, waarna we weer in onze tent kruipen op de camping. Again a perfect day! 

De volgende wandeltocht ligt op ons te wachten bij El Chalten: de Fitz Roy (menne maat)! Wanneer we er naartoe rijden veranderd de lucht van blauw naar grauw en worden we bijna omver geblazen! Dus besluiten we ons te trakteren op een hostelletje om de regen en de kou te ontvluchten. De volgende dag is het slecht weer en blijven we binnen, veranderen we ons plan en verlengen we onze huur om de beroemde Carretera Austral (Ruta 7 in Chili) te rijden en chillen, eten en drinken we met andere reizigers. S'avonds rijden we naar een camping en houden we het warm, ondanks dat de volgende dag blijkt dat het gevroren heeft. En wat hebben we een geluk: het is strakblauwe lucht, dus perfect weer om de tand-achtige bergtoppen van Fitz Roy te spotten! Het heeft ook nog gesneeuwd in de nacht dus alles is sprookjesachtig wit. We lopen in 1 lange dag alle highlights van de verschillende routes in het park af door sneeuw, moeras en bos....

Na alle natuurparken is het de hoogste tijd om de jeep op de proef te stellen. En wel met DE roadtrip route van Zuid Amerika de Carretera Austral (Ruta 7 in Chili). Honderden kilometers onverharde (en dat is voorzichtig uitgedrukt) wegen door het afgelegen Patagonië. We rijden dagen langs gletsjers, bossen, natuurparken en groene meren waar we in de nachten blijven bivakkeren met kampvuurtje erbij etc.. De lange, hobbelige en bochtige ritten wisselen we af met kortere hikes naar door veel regen mistieke uitzichtpunten op tussen bergen hangende gletsjers, watervallen en meren.

Na ontelbaar uren wandelen en gassen in ons jeepje komen we weer aan in de bewoonde wereld. We trakteren onszelf in El Bolson op Belgische wafels op de lokale markt en pikken een terrasje. Dezelfde dag nog gaan we door naar het zeven meren district met je raadt het al veel meren en onze allerlaatste Argentijnse steak;-(. De laatste serieuze tussenstop hebben we in Pucon, bekend om haar vulkaan Villarica. Helaas kunnen we deze niet beklimmen aan gezien deze een week eerder is uitgebarst. De wolken en regen zorgt er ook nog eens voor dat de vulkaan niet eens te zien is. Dus we besluiten naar een prachtige vallei te gaan in de buurt waar 17 thermische baden in Japanse stijl voor ons klaar lagen om bij te komen van deze avontuurlijke trip! 

Één van de mooie aspecten van reizen is dat op het moment dat je denkt je alles gehad hebt je weer wordt verrast. Dat was weer zo'n gevalletje toen wij na het inleveren van de jeep in Santiago na een lange busrit aankwamen in San Pedro. We hadden de tip gekregen om in hier in Noord Chili de grens over te steken met een jeep tour naar Bolivia. We werden alleen al compleet verrast door San Pedro zelf. Het plaatsje ligt op 2.500m in de droogste woestijn ter wereld, de Atacama woestijn. Dit zorgt ervoor dat we eindelijk onze lange kleding en bergschoenen weer in kunnen ruilen voor korte broek en slippers. San Pedro is een rustig en leuk woestijndorpje, maar vooral de omgeving is fantastisch! Overal altiplano vulkanen van 5000m+ om je heen, zoutvlaktes, valleien, meren met de meest fantastische kleuren met flamingo's en geisers. Dit kunnen we niet aan ons voorbij laten gaan, dus huren we een busje waarin we kunnen kamperen en gaan we drie dagen op onderzoek uit. Om het plaatje compleet te maken sluiten we deze buitenaardse ervaring af met een avondje  sterrenkijken door gigantische telescopen. De foto's spreken voor zich... Als extraatje bereiden we ons met het slapen op hoogte voor op de hoogtes in Bolivia en Peru, zodat we geen last hebben van hoogteziekte. Meer over Bolivia in het volgende reisverslag!

Wist je dat:
- ze in Argentinië en Chili zelfs in de supermarkt op rekening betalen;
- hierdoor ontzettend lange rijen ontstaan en ze dit totaal niet erg vinden;
- er in Argentinië naast de officiële wisselkoers (die hoog wordt gehouden door de overheid) er ook een Blue rate is, waarmee je met euro's of dollar zo'n 30/40% meer peso's kunt krijgen;
- de Falkeilanden volgens de Argentijnen gewoon bij Argentinië horen in plaats van Engeland en de regering dit zelfs volop uit bijv. met slogans bij alle grensovergangen;
- de lokale bussen in Zuid Amerika nooit vol zitten, er kan altijd nog wel een zak fruit of iemand bij;
- de sirenes van ambulances etc. net zo klinken als van een slechte speelgoedauto met constant andere deuntjes;
- ze enthousiast Spaans tegen je blijven praten ondanks dat je er helemaal niets van begrijpt en dit overduidelijk is.