Australia!!!!

Hey mate,

How you're going?? 

Dat lijkt ons wel een gepaste vraag na, ahum een kleine 3 maanden Australië... Time flies when your having fun zullen we maar zeggen, maar daar weten jullie alles van na carnaval en wintersport;-).

Een deel van de schuld willen we dan ook direct in de schoenen schuiven van de eerste 3 bezoekjes van/bij familie en vrienden, want wat was het gezellig:-)! Onze eerste echte Australische barbeque en kayaktocht door de Australische bush in Myrtleford bij Ben (jaja, oud collega Equens) en Britt met hun tweeling Sophie en Lucy (en onze "Australische ouders" natuurlijk;-)). Met zusjes Sjans & Snoor en kouwe kant Reinier & Joske kerst vieren bij de apostelen aan de great ocean road en nieuwjaar bij de harbour bridge in Sydney. Oud Rabo collega blondie die ook nog even inhaakt tijdens haar Sydney trip en de Blue Mountains mee onveilig maakt. En als afsluiter voelden we ons helemaal thuis bij William, Jess (oud collega's Deloite) en Ethan met een eigen verdieping in hun prachtige strandhuis Austinmer. De perfecte basis voor gezellige uitstapjes en hapjes eten aan de kust onder Sydney en in Sydney zelf natuurlijk. Dan gaan we het nu helemaal goedmaken met een uitgebreid naslagwerk;-) over onze onvergetelijke Aussie ervaringen. Thanks mates, voor jullie gastvrijheid danwel verre reis vanuit NL! 

Na een in Australische reistermen korte vlucht van Indonesië naar Australië, kwamen we op het 2e continent van onze reis aan. Wat een oase van rust op het vliegveld van de noordelijke "stad" Darwin, terug in de westerse wereld... Zo stond er bij aankomst in plaats van 30 schreeuwende taxichauffeurs 1 lief dialect pratend oud vrouwtje met shuttle bus klaar om ons netjes naar het hotel te brengen. En dat voor een vaste prijs zonder afdingen! Na de terugwaartse cultuurschok te hebben geabsorbeerd, begon de eerste missie: Op zoek naar vervoer... Wat uitzoekwerk wees al snel uit dat koop een stuk goedkoper is dan huur, dus de koopjacht kon beginnen. Na de nodige testritjes in gare busjes van andere reizigers waren we direct helemaal verkocht na een testritje in een dikke jeep Toyota Landcruiser 4.2l (zie foto:-)), hoppa! Alleen de slimmerik van een verkoper gaf helaas de verkeur aan een lokale koper met allerlei geldleningissues, don't ask me why?... Om onze teleurstelling te verwerken en snel op pad te kunnen, hebben wij jaja een Kia Pregio op de kop getikt, onze "storm chaser"! Er was helaas niet veel andere keuze dan barrel of nog ergere barrel. Na een laatste check door de garage en noodzakelijk onderhoud was het dan echt zover.

En dan nu de grote uitdaging om jullie mee te nemen in onze road trip gedurende nog geen 3 maanden van 16.000 km door 5 van de 7 Australische staten... Wat een ontzettend relax land om doorheen te reizen, met zo'n ongelooflijk ruige en unieke natuur!  

"No worries mate", dat is DE uitspraak die je elke dag weer te horen krijgt in allerlei situaties. Enkele willekeurige voorbeelden: Als je een cassiere in de supermarkt met een enorm lokaal dialect voor de vierde keer niet verstaat. Als je met je bus hulpeloos stil komt te staan in de outback/woestijn waar het 40gr plus is. Als je het verhuurbedrijf moet uitleggen dat de dikke jeep toch echt een slecht geluid maakt na een wild ritje over het strand. Als je je verzekeraar en de eigenaar van een goeie auto moet bellen omdat je zijn bumper en parkeersensoren aan gort hebt gereden. Etc., etc... Daarnaast werden al onze westere behoefte en meer weer ingevuld, zelfs op de meest afgelegen plekken. Zo loop je na een dikke 3 maanden kleine straatshopjes bezoeken in Azie letterlijk uren rond in een supermarkt met te veel keuzes (10 soorten olijfolie, 13 soorten boter, 6 soorten pindakaas)... Elk openbaar park is verder voorzien van grote elektrische barbeques (door de overheid dagelijks schoongemaakt) waar iedereen geniet van een lunch met prachtig uitzicht op zee. Laat staan op elke camping waar we vaak een volledig ingerichte keuken en woonkamer aantroffen. En dan de eeuwige zomer dat ervoor zorgt dat overal mensen op blote voeten over straat en door de supermarkt sloffen, what do I need to say more?!

Ondanks de enorm relaxte omgeving, kregen wij uiteraard toch weer het nodige "avontuur" voor elkaar:-). Gedurende de trip hebben we bijvoorbeeld 3 keer de Australische ANWB laten uitrukken, waarvan 2 keer zo serieus dat we niet verder konden en zij een takelwagen, motel en vervangende huurauto moesten regelen. De abonnementskosten hebben we er wel uitgehaald laten we maar zeggen. 1 keer stonden we midden in de outback, waar we geen bereik hadden. Hier stonden we met een oververhitte motor nadat we een metale klap hoorden van een bout en v-snaar die kapot sprong... Nadat we eerst maar van de gelegenheid gebruik hadden gemaakt om even te lunchen, waren we blij dat het eerst passerende busje met twee Franse (jaja, Fransen die wilden helpen) reizigers stopten. Zij hebben ons uiteindelijk achter hun busje naar het dichtsbijzijnde roadhouse/tankstation (gelukkig maar 30km verder) gesleept, waar we toch wel heel blij mee waren in 40gr plus. Hier hebben we de ANWB gebeld om ons met takelwagen naar de bewoonde wereld te helpen. Al met al zorgde deze avonturen er wel voor dat we veel gelachen hebben met vele monteurs, moteleigenaren en verhuurbedrijven. Het zorgde er ook voor dat we ontelbaar keer zijn gestopt als we iets roken, hoorden of voelden en non-stop checks uitvoerden van vsnaren, koelvloeistof en olie (niet echt onze core business zullen we maar zeggen). Minder erg, maar toch knap, was dat we het ook voor elkaar kregen het differentieel van de jeep op Fraser island kapot te rijden en zelfs op het strand weggesleept werden (toch maar goed dat we geen dure jeep hadden gekocht?!?!). Als klapper hebben we de stormchaser bij een "standaard" check langs de weg nog even op een andere te koop staande auto gereden. Stond nog in de versnelling, oeps:-|. Maar alles komt goed en hebben we ons busje -dat zich voorbeeldig gedroeg op de foto's van de advertentie en tijdens de testritjes- voor dezelfde prijs kunnen verkopen.

Dan de geweldige roadtrip zelf... Om jullie een idee van de route te geven, een grote U door het midden, zuiden en oosten. Achtereenvolgens hebben we de volgende belangrijkste plaatsen/steden bezocht. Darwin, Alice Springs, Adelaide, Melbourne, Sydney, Newcastle, Hervey Bay, Airlie Beach, Bundaburg, Brisbane, Byron Bay, Sydney, Wollongong. Ook achtereenvolgens hebben we de volgende natuurparken bezocht: Litchfield, Kakadu, Katherine Gorge, Mataranka Hot Springs, Devils Marbles, Kings Canyon, Uluru/Ayers Rock, The Olgas, Mount Gambier, Great Ocean Road met de The Twelve Apostles, The Grampions, Mount Buffalo, Wilson Promontory, Blue Mountains, Worimi Conservation Lands, Fraser Island, Withsundays, Lady Musgrave/Great Barrier Reef en Mon Repos. We zullen ongetwijfeld wat zijn vergeten waar we doorheen zijn geknald:-).

I think you get the picture, we zouden ons hier ook makkelijk een jaar kunnen vermaken met dezelfde loop, zoveel is er te zien en te doen. En de afwisseling van deze gaafste en ruigste road trip tot nu toe is echt verbluffend. We zijn de trip begonnen in het tropische gedeelte van Australië gelegen in het midden van het noorden, waar het regenseizoen begon. Dit betekent een temperatuur van 35gr plus, een enorme luchtvochtigheid en veel muggen waardoor veel mensen dit gebied verlaten in de zomerperiode/onze wintermaanden. Met een gesneuvelde airco en 1 raam dat niet open kon, hadden we al vrijsnel het motto "embrace your swet" in plaats van er tegen proberen te vechten. In het noorden hebben we de eerste 2 parken bezocht met enorme, uitgestrekte rotspartijen, moerasgebieden, jungle en watervallen waar we heerlijk konden afkoelen in de kleine waterpoels. Ondanks de enorme behoefte zijn er twee diersoorten die ons toch grotendeels uit het water hielden. Het gebied staat namelijk bekend om de grootste zoetwaterkrokodillen ter wereld en met ook nog de grootste concentratie ter wereld worden ze door de locals als een ware plaag ervaren. Dit geldt hetzelfde voor de dodelijke kwallen/stingers. Zij zorgen er elk jaar tijdens het regenseizoen voor dat het erg rustig is op het strand en dat al helemaal niemand zich in het water waagt. Door het regenseizoen hebben we ook de meest indrukwekkende onweersbuien meegemaakt tijdens onze nachtelijke uurtjes in ons busje (we konden toch niet slapen van de warmte:-)). Wil je in de ochtend je busje uitstappen staat de hele campingsite tot je enkels onder water stond, heerlijk! Het regenseizoen zorgt er vaak voor dat de enige snelweg naar het zuiden overstroomt, te zien aan de ontelbare floodways met een grote meetlat er naast om te zien hoe diep het water staat. Gelukkig waren de stroompjes die wij tegen kwamen geen probleem voor onze stormchaser.

Het tweede gebied dat we hebben doorkruist staat bekend als de outback. Ze noemen dit ook wel het "red center" van Australië, het vlakke woestijngebied dat uitstrekt over het hele binnenland van Australië dat bekend staat om haar rode zand. Hier rijdt je 100-en kilometers letterlijk rechtdoor niemandsland. Op een gegeven moment krijg je zelfs het waarschuwingsbord "watch out for people", te hilarisch! De dorpjes liggen gemiddeld genomen 300/400 km uit elkaar, wat afstanden zijn dat als je het tankstation mist je de volgende niet haalt. En dat is vrij eenvoudig aangezien een dorpje op de kaart bestaat uit een roadhouse (tankstation waar je ook kunt overnachten) met hooguit een paar huisjes erachter. Ook hier was het snoeiwarm (40gr plus), maar door de gebreken aan ons busje was het soms een verkoeling om het busje uit te stappen in tegenstelling tot de mensen die met moeite al puffend de toeristen aircobus uitkwamen. En alsof de wamte niet al vervelend genoeg is, wordt je geduld continu op de proef gesteld door de grote strontvliegen die proberen je ogen, oren en neus aan te vallen. Maar dit zijn direct kleinigheidjes zodra je door het natuurschoon loopt in het midden van Australië. Je wordt getrakteerd op de meest weerzinwekkende plaatjes van de enorme rotsformaties en prachtige kloof die bekend staan als Uluru, The Olgas en Kings Canyon. Daarnaast worden de eindeloze kilometers vaak onderbroken door de typisch Australische diersoorten zoals kangaroos, wallabies (kleine kangaroos), een dingo (soort wilde hond) die er met onze theedoek vandoor ging, hagedissen met liefde voor asfalt, kaketoes, etc.. Tot slot werden de eindeloze kms op de Stuart Highway (Stuart heeft er ooit als eerste 3 pogingen over gedaan om Australië te doorkruisen) opgevrolijkt door de vele aangeklede termietenhopen langs de weg, zodat we nooit alleen waren.

Na genoeg rode zand te hebben gezien voor de rest van ons leven was het eindelijk tijd voor de bewoonde wereld met 2 bezoekjes gepland aan de zuidkust. Het eerste teken van leven aan de zuidkust was de festivalstad Adelaide, welke we per fiets hebben ontdekt (heerlijk even die bus uit:-)). Hierna zijn we heerlijke wijntjes gaan proeven met uitzicht op de heuvelachtige wijngaarden in de Clare Valley en MLaren Vale. Aan de great ocean road was het eindelijk tijd voor verkoeling met een graad of 18, vanwege de wind vanuit Antarctica. Voor ons lange broeken en truien weer dus. De kustroute staat bekend om de prachtige krijtrotsen formaties, met The Twelve Apostles (waarvan er nog maar 8 overeind staan) als de bekendste units. Om het Aussie gevoel compleet te maken hebben we hier letterlijk tussen de kangaroos geslapen en koala's gespot. Hierna waren de twee andere landinwaartse parken The Grampions en Mount buffalo gelukkig weer op temperatuur:-). Twee mooie parken vol met gumtrees en helaas voor ons busje rotsachtige bergen. Melbourne, de andere grote stad in het zuiden, hebben we voornamelijk (hard)lopend verkend (tja, ik weet ook niet wat ons bezielden). Als kers op de slagroom hebben we Wilsons Promotory aan de zuidkust een paar dagen onveilig gemaakt vanuit een prachtig jachthuis in de heuvels. Dit park combineert eigenlijk alles, van prachtige stranden met rotsachtige heuvels vol gumtrees met prachtige uitzichtpunten en wandeltracks. Na alle waarschuwingsbordjes was het aan de zuidkust ook eindelijk tijd voor mijn eerste brown snake tijdens het kayakken, enorme spinnen in de campingkeuken en een wombat op de weg.   

Na een dagtripje van een kleine 1.100 km in de stormchaser (hoe we dat hebben gehaald met onze barrel mag Joost weten...), reden we Sydney en dus de onderkant van de oostkust binnen! Dag erna stonden we al weer feestje te vieren op de perfect place vlakbij/onder de brug op een groot feest in het Luna pretpark met top uitzicht op het vuurwerk bij de harbour bridge. Na verkenning van de stad, wordt al snel ook voor Geert duidelijk dat dit DE city perfect is. De stad heeft prachtige stranden, een schitterende skyline met het opera house en de harbour bridge als hoogtepunt. En heeft alles te bieden van een grote stad, maar voelt met Surry Hills aan als een gezellig dorp vol barretjes en restaurantjes. Het ligt ook nog op een 1,5 uur afstand van natuurparken als de Blue Mountains, zeg maar de Ardennen van Australië. Wat een start van de oostkust! De oostkust staat volledig in het teken van het Australische strandleven. Oftewel het ene na het andere prachtige strand(plaatsje) af en elke dag bbqen aan het strand in een park. Om de jeep experience niet volledig te missen hadden we besloten met de family 3 dagen door te brengen op Fraser Island in een brute jeep. Dit was absoluut 1 van de hoogtepunten van Australië. Fraser Island is het grootste zandeiland te wereld met dus alleen maar zandpaden en strand om overheen te gassen. Daarnaast was het eiland fantastisch mooi met gekleurde meren op het eiland zelf en kilometers prachtig strand met uitzichtpunten en natuurlijke pools beschermend tegen de stingers en stromingen/golven. Het water is ook zo blauw hier dat je de roggen en zeeschildpadden zo ziet zwemmen. We kunnen zo nog uren doorgaan, maar om het stukje niet nog langer te maken wat sappige feitjes over onze oostkust ervaring kort en bondig. Het mooiste strand van Australië (en misschien ook ooit door ons gezien), Whiteheaven beach, dat we per zeilboot hebben bezocht op de Withsundays. Tijdens een lunch in een park in Newcastle verrast worden door dolfijnen in de rivier. Snorkelen op een kratervormig koraaleiland op de outer Great Barrier Reef over het grootste koraal ter wereld, inclusief zwemmen met een rifhaai. En de bijzonderste ervaring s'nachts blijft het aan land komen van de enorme zeeschildpadden om eitjes te leggen in Bundaburg.

Na een goede stapavond tijdens ons laatste bezoekje in Wollongong is het dan toch echt tijd om met een kater door te gaan naar het derde continent van de reis, Zuid-Amerika! 

Adios, Amigos