Indonesië, de afsluiter van Azië - continent I!!

Hey Mister, Hey Miss,

Boss, where you from? Eindhoven.... Where you going? Walking... Need transport/taxi? No thanks, walking... Dit is ongeveer de standaard conversatie die we elke dag ongeveer 100 keer voerden in Indonesië en waarbij onze antwoorden steeds creatiever werden :-). Indonesië... alweer ons laatste land van het eerste continent Azië tijdens onze reis.

Aangezien we ons voorgenomen hadden dat dit de vakantie in onze reis zo moeten zijn, besloten we dat tijdens het eiland-hoppen ons enige doel maximaal relaxen was! Na onze aankomst op Denpasar zijn we direct doorgereden naar Ubud, dat een prachtig plaatsje is in het binnenland van Bali midden tussen de rijstvelden. Het is een plaatsje waar je fantastisch kunt eten (dat ook volledig voldoet aan de westerse toeristen, waar we erg van hebben genoten na Mongolie en Nepal:-)), zowel lokale nasi goreng, saté, curry en gado gado als heerlijke pasta's en vegatarische soepjes. Vanuit Ubud zijn we wat tripjes met de brommer en te voet gaan maken tussen de rijstvelden, dorpjes en tempels met grotendeels Boedhistische invloeden en dat afgewisseld met heerlijk eten en drinken.

Na Ubud was het tijd voor het strand en zijn we met de veerboot (tijdens de snelle boottrip heerlijk genieten van de prachtige zee en eilanden met housemuziek op de achtergrond:-)) naar Gili Air (klein eiland bij Lombok) gegaan, dat erg goed was voor het bounty gevoel. Hier hebben we een kleine week lang niets anders gedaan dan beetje in de azuur blauwe zee zwemmen/snorkelen, genieten van zonsondergang met een biertje vanuit de loungebankjes bij ons hutje, verse vis eten en filmpje kijken in bioscoop op het strand... Het eiland liepen we elke dag ongeveer in een uurtje rond, dus er viel ook niet veel meer te doen dan relaxen!!! Na een weekje Gili Air was het weer tijd voor wat meer fysieke actie en zijn we weer veerboot en taxi doorgegaan naar Kuta op het eiland Lombok om te gaan surfen, of nou ja leren surfen en vooral veel onder water doorbrengen... Kuta/Lombok is een heerlijk nog relatief rustig surfplaatsje, dat bekend staat om de vele goede surfstranden, waar we elke dag 45 minuten op een brommertje een trip langs de kust maakten om te gaan surfen op het mooiste strand dat wij hebben bezocht in Indonesië: Selong Belanak (een echt aanrader)!!

Na weer wat rustige surfdagen en ultiem uitgerust te zijn, begon het reisvirus toch weer borrelen en zijn we ons gaan verdiepen wat we verder allemaal wilden beleven in Indonesië en zijn we in de resterende 2,5 week (1 week langer doordat we vlucht verzet hadden) helemaal losgegaan met het bezoeken van nog 4 eilanden... Na Kuta/Lombok zijn we doorgevlogen naar Labuan Bajo op het eiland Flores, vanuit waar we een prachtige boottrip hebben gemaakt naar het Komodo National Park (eiland), waar we met 2 gidsen de Komodo varaan zijn gaan spotten, die alleen in Indonesië te vinden is. Wat een beesten zijn dat! Ook hier lieten de gidsen ons vrolijk, gewapend met een stok, deze beesten benaderen voor een fotootje (je blijft toch een toerist he...) ondanks dat de dag ervoor nog een gids gebeten was met alle gevolgen vandien.... Naast deze ervaring volop genoten van de prachtige boottrip langs de vele eilanden waarbij we onderweg ook nog tijd hadden om her en der te gaan snorkelen.

Na de Komodo-trip zijn we over land verder gereisd over het eiland Flores (met Duits meiske dat we hadden ontmoet) naar Ruteng dat bekend staat om rijstvelden in spinnenweb vorm, dat een soort van teken is voor de lokale bevolking dat ze overal in terug laten komen (zoals bijv. in hun huis). Na Ruteng zijn we weer met zijn tweëen (na ja, in de minibus weer met Portugees stelletje alle Indonesië ervaringen uitgewisseld) doorgereisd naar Moni vanuit waar we met zonsopgang naar de Kelimutu vulkaan gegaan met drie kratermeren die elk een andere kleur hebben. Na s'ochtends om 5 uur met auto te zijn gedropt bij de meren zijn we met een mooie wandeling van de vulkaan terug afgedaald door de lokale dorpjes naar onze homestay in Moni. 

Na een verschrikkelijke zoektocht en net zo'n verschrikkelijk slechte hotelovernachting in Ende zijn we vlug terug gevlogen naar Bali, waar we dagje hebben bijgetankt in Kuta in een heerlijk westers hotel met zwembad, airco, schone kamer, tv, westers ontbijt.... Weelde! Dit konden we naar het basic reizen in Flores weer enorm waarderen:-) We zijn het hotel dan ook niet uitgekomen en zijn de volgende middag doorgevlogen naar Sumatra om in de jungle op zoek te gaan naar de tweede unieke diersoort van Indonesië, de orang oetan. Na late aankomst in Medang en de volgende dag 2,5 uur bussen richting Bukit Lawang, waande we ons net Tarzan en Jane. Midden in dit kleine jungle dorpje aan de rivier vonden we een prachtige kamer op 2e verdieping met balkon met uitzicht op de jungle. De volgende dag was het wederom prijs en hebben we twee moeder orang oetans met baby's gespot!! Verder was het een prachtige jungle walk met een gids van een uur of 6 waarin we ook nog veel andere aapsoorten hebben gezien. Kortom, we hadden graag nog wat langer van Sumatra willen genieten, maar de volgende dag zijn we weer doorgevlogen naar Jogjakarta op het volgende eiland van onze trip: Java. 

Aangekomen op Jogjakarta hadden we een super hostel geregeld (Bamboo), de eigenaar heeft in Nederland gestudeerd. In Jogja zijn we gaan genieten van het kado "eat with locals" van de vriendinnen van Jasmijn dat super was, dus nogmaals bedankt dames!! We hebben 4 uur lang genoten van allerlei Indonesische gerechten (nasi goreng, curry, sate, gele rijst, etc...) en drinken met de uitleg over het eten maar ook het leven en gewoontes in Indonesië bij Angela thuis (een Indonesisch vrouwke van onze leeftijd). Echt een aanrader dus!! De dag hierna hebben we de zonsopgang trip gedaan naar de prachtige Borobudur. Dit is de grootste Boedhistische tempel in de wereld. Hierna hebben we een lange busrit gemaakt dwars door Java gemaakt richting de enorme Bromo vulkaan. De volgende dag moesten we er weer heel vroeg uit (jaja, je vraagt je bijna af of reizen wel echt relax is;-)) en zijn in een vette jeep in het donker deze actieve vulkaan opgereden om met zonsopgang deze actieve vulkaan te kunnen bewonderen. Na deze fantastische trip was het idee direct door te reizen met een lange busrit en veerboot oversteek richting Bali, maar hier kregen we nog een extra vertraging voor de kiezen vanwege een demonstratie tegen een prijsverhoging van de brandstof. Hierdoor moesten we met een lokal bus tussen de sojabonen en andere onbekende paketjes de reis afleggen in 18 uur (we hadden in deze tijd weer in NL kunnen zijn;-)) en kwamen we na een spannend ritje en twee lekke banden verder pas om 5 uur s'ochtends weer aan in Ubud waar het Indonesië avontuur was begonnen... Gelukkig werden we tijdens deze reis en de volgende dag tijdens het diner vergezeld door de gezellige meiden Floortje (nee, niet Dessing) en Lisa waardoor de tijd voorbij vloog:-)

Na een dagje bijkomen in het relaxe Ubud, was het tijd voor onze laatste daagjes in Indonesië die we door hebben gebracht aan de kust in Sanur waar we nog 1 laatste avontuur te gaan hadden namelijk een snorkeltocht met de mantarog, die vis die lijkt op een enorme pannekoek. Na wederom een spannend tochtje door een kapotte motor midden op zee, sterke stromingen en golven werden we beloond met maar liefst vier mantaroggen, een haai en vele andere prachtige vissen. Dit maakten de heftige tocht weer helemaal goed:-)

Dit waren onze eilandhop-ervaringen van afgelopen maand wel weer zo'n beetje!! Om ook het eerste continent van onze reis met jullie af te sluiten, willen we deze update graag eindigen met een van de vele geweldige lokale ervaringen die we tijdens het reizen hebben opgedaan en waar we normaal niet zo bij stilstaan in de updates. Na het tripje naar Kelimutu vulkaan 3 kratermeren moesten we met een lokale bus vanuit Moni naar Ende toe, een ritje van zo'n 2 uur. We hadden ons laten vertellen dat er elk uur een lokale bus over de centrale weg door het dorp komt gereden die naar Ende gaat. Na een kwartier langs de weg wachten, zagen we een eerste fel gekleurde minibusje aankomen en we dachten die moeten we hebben. Dus wij houden het busje aan en met moeite leggen wij aan omstanders uit dat we naar Ende willen en zij vertalen dit voor de chauffeur die geen Engels kan. Vervolgens kunnen we voor een prikkie met hem mee. Dus wij stappen achter in het busje en we zullen zo goed mogelijk proberen te omschrijven wat we aantroffen. Achterin het busje stonden twee banken in de lengte met een gezin. In de hoek zat moeder op haar gemak ongegeneerd borstvoeding te geven aan de kleine. Daarnaast zit opa in zijn blote pens ons rustig te bestuderen en pa uiteraard ook in blote pens maant de overige kinderen (3 jongens en een meisje met schattige krulletjes) direct op de bagage achterin te gaan zitten (zakken met vanalles en nog wat erin). Wij stappen in met onze backpacks en zien dat voorin oma en de oudste dochter zit naast de chauffeur. Net vertrokken trekt pa direct een jerry can met Arak (lokale sterke drank) onder zijn stoel uit en schenkt er 1 voor zichzelf in en 1 voor de chauffeur natuurlijk, gelukkig bleef dit bij 1 drankje... Hierna wordt oma op de voorbank plotseling wakker en kotst volle bak een plastic zakje vol, waarna de chaufeur direct stopt en ze nog even doorgaat in de berm. De vader van het gezin stapt op zijn gemak uit de auto en smeert een medicijn achtig iets in de nek van de oma dat ruikt naar tijgerbalsem. Hierna lijken we klaar om verder te rijden, maar ondertussen hebben de kinderen naast ons een pot met eten (leek op kip met curry saus) gevonden onder de plek van pa en beginnen vlug te eten. Pa, die terug achter in het busje stapt ziet dit en wordt 5 seconden boos op de kinderen, waarna hij toch maar besluit dat het etenstijd is en gaat de curry uitdelen met rijst uit een oude krant. 5 seconden nadat de kinderen hebben gegeten vallen ze alle 4 in slaap op de bagage achterin en naast ons. Ondertussen probeert oma voorin de bus te slapen, maar wordt elk halfuur wakker om weer even over haar nek te gaan in een nieuw plastic zakje. Oma ligt hierbij op de schouder van de oudste dochter voorin, maar dat weerhoudt de chauffeur er niet van om de oudste dochter een eerste les schakelen te geven. Ondertussen steekt pa nog maar eens een sigaretje op en zet op zijn gemak keihard de muziek aan op zijn telefoon. Opa ziet alles rustig aan, maar maakt zich vooral nergens druk om en moeders ligt inmiddels te pitten met de kleinste op schoot. Na een ritje van 1,5 uur worden we ergens afgezet bij een ander lokaal busje voor het laatste stukje en zijn we weer allemaal gearriveerd op plaats van bestemming en na uitstappen kijken we elkaar en denken we allebei gebeurde dit nu echt?? 

Dat waren onze belevenissen in Azië en we hopen na alweer 1,5 week down under in Darwin vandaag eindelijk op pad te kunnen met onze nieuwe -nou ja "nieuwe"- bus:-) In de volgende update meer over onze belevenissen in de outback!!

Cheers mate